ENWYTYCZNE DLA AUTORÓW
Nadesłane do publikacji materiały przekazywane są recenzentom do zaopiniowania pod warunkiem, że:
a) nie zostały one jeszcze dotąd opublikowane w innym wydawnictwie,
b) nie zostały oddane do rozpatrzenia innym redakcjom i
c) instytucja, w której pracuje autor (lub autorzy) zaaprobowała fakt ich publikacji w „Raporcie Archeologicznym”.
Artykuły publikowane w naszym roczniku reprezentują opinie ich autora lub autorów i nie należy uważać, że zostały one napisane tak by odzwierciedlać opinię redakcji lub wydawcy.
Zespół redakcyjny „Raportu Archeologicznego” jest zainteresowany publikacją materiałów, w których zawarte są:
a) wszelkie problemy i zagadnienia związane z ratowniczymi badaniami archeologicznymi na stanowiskach w Polsce oraz w środkowej i południowo-wschodniej Europie, niezależnie od epoki i okresu, z którego pochodzą badane relikty i zabytki,
b) rozważania na temat wszelkich metod poszukiwania, przeprowadzania wykopalisk, analiz i interpretacji zabytków archeologicznych związanych z archeologią ratowniczą,
c) zagadnienia związane z wykonywaniem zawodu archeologa i jego miejsca w społeczeństwie oraz
d) recenzje książek, dyskusje, wypowiedzi krytyczne i kronika wydarzeń związanych z archeologią ratowniczą.
TREŚĆ I KRÓJ PISMA
Prosimy o dostarczanie tekstów i materiałów ilustracyjnych wyłącznie pocztą elektroniczną na adres redaktora naczelnego Jakuba Wrzoska: jwrzosek@nid.pl lub redakcji: raport@nid.pl. Preferowanym formatem tekstów jest .doc (krój pisma: Times New Roman, rozmiar 12, interlinia 1,5) bez podkreśleń, wytłuszczeń i przypisów dolnych.
Prosimy nie wklejać w tekst rycin i tabel. Ryciny (rysunki, fotografie, wykresy, mapy itd.) powinny być przesyłane w oddzielnych plikach wysokiej jakości w formatach .jpg lub .tiff, o rozdzielczości minimum 300 dpi i proporcjach odpowiadających rozmiarom ilustracji 125 × 170 mm. Każdy materiał ilustracyjny powinien być podpisany „rycina” i posiadać numerację ciągłą (od 1 do n), niezależnie od tego, czy są to mapy, rysunki, grafika komputerowa (wykresy statystyczne) czy zdjęcia. Wyjątkiem są tabele, które posiadają własną numerację.
Strona tytułowa powinna zawierać: imię i nazwisko autora, afiliację oraz tytuł artykułu. Należy też dostarczyć abstrakt zawierający maksymalnie 150 słów, zaopatrzony w listę 5–6 słów kluczowych.
Dostarczane do redakcji teksty powinny być napisane w języku polskim lub angielskim.
Wszystkie nadesłane materiały rozpatrywane są w pierwszej instancji przez redaktora „Raportu Archeologicznego”. W wypadku pozytywnej opinii są przekazywane dalej do oceny recenzenta/recenzentów.
Prosimy o nadsyłanie materiału tekstowego w osobnych plikach zawierających:
- tekst podstawowy,
- wykaz literatury cytowanej,
- streszczenie,
- abstrakt (maks. 150 słów) i słowa kluczowe (56 słów),
- podpisy rycin,
- dane autora/autorów: imię i nazwisko, pełną nazwę i adres miejsca pracy (lub adres korespondencyjny), e-mail.
- ryciny w postaci plików graficznych (.jpg lub .tiff) podpisanych: Ryc_1, Ryc_2 itd.
Nazwy poszczególnych plików powinny zawierać nazwisko autora/autorów oraz określenie treści, tak aby można było jednoznaczne zidentyfikować zawartość plików, np. „Kowalski tekst”, „Kowalski wykaz cytowanej literatury”, „Kowalski streszczenie”, „Kowalski podpisy do rycin”; „Kowalski dane” itp.
Ryciny należy umieścić w osobnym folderze i zatytułować zgodnie z przyjętą wyżej zasadą, np. „Kowalski ryciny”. Należy unikać zamieszczania zdjęć, których związek z tekstem jest wątpliwy lub których wartość informacyjna jest znikoma (np. zdjęcia planów obiektów wziemnych niezróżnicowanych formalnie czy funkcjonalnie). W tekście powinny być zacytowane wszystkie ryciny, a ich numeracja powinna odpowiadać kolejności, w jakiej autor się na nie powołuje. W przypadku odwoływania się do własnych rycin skrót zapisujemy, zaczynając wielką literą, a po numerze ryciny stawiamy dwukropek i numer strony, np. Ryc. 7: 3. W przypadku powołania się na ryciny z innych publikacji skrót zapisujemy małą literą, np. Kowalski 1996, ryc. 5.
ZASADY TWORZENIA PRZYPISÓW I BIBLIOGRAFII
Sposób tworzenia bibliografii i przypisów wykorzystywanej literatury powinien nawiązywać do zasad systemu harwardzkiego. Poniżej znajdują się przykłady zapisu bibliograficznego oraz przypisów w zależności od rodzaju przywoływanej publikacji:
Książki
Czekaj-Zastawny A. 2008. Osadnictwo społeczności kultury ceramiki wstęgowej rytej w dorzeczu górnej Wisły. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk.
(Czekaj-Zastawny 2008)
Książka pod redakcją
Kobyliński Z. (red.) 1999. Krajobraz archeologiczny. Ochrona zabytków archeologicznych jako form krajobrazu kulturowego. Warszawa: Res Publica Multiethnica.
(Kobyliński 1999)
Książka z serii wydawniczej
Howell J. M. 1983. Settlement and Economy in Neolithic Northern France (= British Archaeological Reports. International Series 157). Oxford: Archaeopress.
(Howell 1983)
Tekst w wydawnictwach zbiorowych
Czerniak L., Golański A., Józwiak B., Kadrow S., Rozen J., Rzepecki S. 2006. Sprawozdanie z archeologicznych badań wykopaliskowych przeprowadzonych w latach 2003-2004 na stanowiskach 3, 12–15 i 34 w Targowisku, gm. Kłaj, woj. Małopolskie. W: Z. Bukowski, M. Gierlach (red.), Raport 2003–2004. Wstępne wyniki konserwatorskich badań archeologicznych w strefie budowy autostrad w Polsce za lata 2003–2004 (= Zeszyty Ośrodka Ochrony Dziedzictwa Archeologicznego (d. Zeszyty ORBA). Seria B: Materiały Archeologiczne). Warszawa: Ośrodek Ochrony Dziedzictwa Archeologicznego, 541–554.
(Czerniak et al. 2006)
Tekst w wielotomowych wydawnictwach zbiorowych
Kulczycka-Leciejewiczowa A. 1979. Pierwsze społeczeństwa rolnicze na ziemiach polskich. Kultury kręgu naddunajskiego. W: W. Hensel, T. Wiślański (red.), Prahistoria ziem polskich 2. Neolit. Wrocław: Ossolineum, 19-164.
(Kulczycka-Leciejewiczowa 1979)
Rozdział autora w wydawnictwie zbiorowym
Kozłowski J.K. 1998. Neolityzacja Europy: pojawienie się rolnictwa i hodowli. W: P. Kaczanowski, J. K. Kozłowski, Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.) (= Wielka Historia Polski 1). Kraków: Fogra, 99–114.
(Kozłowski 1998)
Tekst w czasopiśmie naukowym
Godłowska M., Kozłowski J.K., Starkel L., Wasylikowa K. 1987. Neolithic settlement at Pleszów and changes in the natural environment in the Vistula valley. Przegląd Archeologiczny 34, 133–159.
(Godłowska et al. 1987)
Nieopublikowany tekst (maszynopis)
Pyzel J. 2006. Społeczności kultury ceramiki wstęgowej rytej na Kujawach. Warszawa (nie publikowana praca doktorska w archiwum IAE PAN w Warszawie).
(Pyzel 2006)
Tekst opublikowany w Internecie
Krause R. 1999. An enclosed Bandkeramik village and cemetery from the 6th millennium BC near Vaihingen/Enz. http.//helena.s.bawue.de/~wmwerner/grabung/vaih99_e.html (wgląd 10.04.2014).
(Krause 1999)
Źródło kartograficzne
Mappa szczególna 1785. Mappa szczegulna województwa brzeskiego, kujawskiego i inowrocławskiego zrządzona z innych wielu miejscowych, tak dawniej jak i świeżo odrysowanych, tudzież gościńcowych i niewątpliwych wiadomości przez Karola de Perthes, Archiwum Główne Akt Dawnych, Kartografia, Zb. S.A. 108, teka 5.
(Mappa szczególna 1785)
Źródło pisane
Flawiusz, J. 1962. Dawne dzieje Izraela, tłum. Z. Kubiak i J. Radożycki. Poznań: Księgarnia Św. Wojciecha.
(Flawiusz 1962)
Źródło pisane nieznanego autora
Besondere Merkwürdigkeiten 1758. Besondere Merkwürdigkeiten und Anekdoten aus Neudam in der Neumark und der herumliegenden Gegend von der unglüksvollen Gegenwart der Rußisch-Kaiserlichen Armee, Salzwedel. 4.
(Besondere Merkwürdigkeiten 1785)
PRZYPISY
„Poza tym mnożą się w ostatniej dekadzie odkrycia licznych stanowisk wykazujących bardzo silne związki z kulturą mykeńską na terenie Albanii, Dalmacji i Istrii (Teržan et al. 1999; Hänsel, Teržan 2000; Hänsel 2003, 124-127; ryc. 3, 5; Krause 2008, 79-82). Datowanie ich początków już od okresu A2 wg Reineckego (Hänsel 2003, 128) oraz ewidentne zakorzenienie w lokalnych tradycjach kulturowych poważnie osłabia »opcję stepową« w rozważaniach nad genezą kultury mykeńskiej”.
Zapis et al. stosuje się wyłącznie w przypadku prac, których autorami są trzy osoby lub więcej, np. (Teržan et al. 1999), ponieważ pełny adres bibliograficzny ma formę: Teržan B., Mihovilić K., Hänsel B. 1999. Eine protourbane Siedlung der äteren Bronzezeit im istrischen Karst. Praehistorische Zeitschrift 74, 154–193.
KOREKTA
Autorzy otrzymują do korekty swoje artykuły drogą mailową w plikach o formacie .pdf. Na tym etapie korekty można poprawiać wyłącznie błędy techniczne i rzeczowe.